Już jutro punktualnie o północy zamknięte zostanie okienko transferowe. W tym czasie nie byliśmy świadkami spektakularnych zmian barw klubowych. Najgłośniej było chyba za sprawą Hansa Andersena i jego przedłużających się negocjacji ze względu na rosnące żądania finansowe.

Ostatecznie więcej mówiło się właśnie o rosnących wymaganiach finansowych zawodników. Kto jest według Was winnym tej sytuacji? Czy widzicie jakieś rozwiązania systemowe?

Zapraszam do dyskusji.

Odpowiedz jest prosta ... wolny rynek. A tak powaznie to sport zawodowy ma to do siebie, ze sentymenty ida na bok - jak mowa o kasie.

pozdrawiam
Greg

Masz rację, sentymenty idą na bok. Dlatego nie dziwię się, że zawodnicy nie zmniejszają swoich żądań płacowych. Jeśli chcą pozostać na topie, muszą cały czas w siebie inwestować.

Piszesz o wolnym rynku. Ja jestem wielkim zwolennikiem tego rozwiązania systemowego (nikt nie wymyślił jeszcze czegoś lepszego), ale w nie w czasie kryzysu. Tak jak w czasie wojny, nie ma miejsca na demokrację! Uważam, że są możliwe działania zmierzające do obniżenia cen sprzętu na światowych rynkach. Sprzęt stanie się wówczas bardziej dostepny. Nownki techniczne nadal będą bardzo drogie, ale większa liczba zawodników będzie mogła przebierać w ofertach producentów.

Choć jestem świadomy, że w momencie gdy potentaci z branży rezygnują z rynku sportów motorowych (Honda, Subaru!), a kolejni rozważają opuszczenie sektora (Mercedes, Toyota, BMW...) działania takie będą niezwykle trudne.

Moim zdaniem, najbardziej winni są prezesi ekstraligi i I ligi. Od początku rozpuszczali obcokrajowców ja dziadowski bicz. Hans Nielsen dostał 4000 DM za mecz i się zdziwił, że Motor nie chciał negocjować. Oczywiście rok później Zbigniew Morawski przebił Lublinian w stosunku do Gunnestada i Nilsena. I jak to się kończyło? Morawskiego w I lidze nie było już w połowie lat 90. A Lublin na jakiś czas w ogóle wyparował z mapy żużlowej Polski. A że poszło to poszło. Na przełomie wieku Gollob zaszokował żądaniem miliona złotych, a w zeszłym roku podali że jest 17 ścigantów mających w kontrakcie dużą bańkę. Oczywiście jakby nie płacili mniej, to by jeździli za mniej. Jak trzeba było obciąć pensje , to nawet Pedersen pomarudził i się zgodził. Ale co tu dużo mówić. Przecież każdy niemal zagraniczny żużlowiec wie, że polski prezio żużlowy to frajer i dojna krowa.
Warszawski żużel ma raczej chlubne osiągnięcia w tym kierunku. Do dziś chodzi określenie slangowe ?kontrakt warszawski? czyli kontrakt tylko płacący za punkty. Podczas gdy niemal wszędzie wyżej obecnej II ligi płaci się za ?przygotowanie do sezonu? i za punkt. A że żużlowcy (Polacy też) na tym przygotowaniu robią kluby na prawo i lewo, to i sami robieni w bambuko wiedzą?